een beetje Naomi
Out at Coney Island, I met a very young girl today who lives with a dog but wants a cat. It was the perfect day to introduce Marykitty to the magic of Coney Island and I kneeled next to the little girl so she could pet her and she was clearly enthralled and so in … Read more
De kat is hetzelfde, de kachel in het midden van het café is hetzelfde, de stoelen, tafels en het meisje dat ons bedient is hetzelfde en ze weet ook al dat ik tonic wil. Maar er is iets anders en ik zie het meteen als ik naar ons favoriete tafeltje loop. Diep achter de bar, … Read more
DE KREKELS Ik lig met open ogen in het duister en de gordijnen aadmen op en neer, ik heb geen lichaam en geen zwaarte meer mijn geest is rustig en ik luister… (…) M. VASALIS Lees het hele gedicht hier: http://osdir.com/ml/culture.literature.dutch.coster/2008-06/msg00018.html En voor de grap nog een citaat van Edna St.Vincent Millay tegen M. Vasalis: … Read more
Het is nu je zo oud bent geworden, zo oud, zo oud, dat het lijkt alsof je elke oude vrouw zou kunnen zijn. Ingevallen wangen, haren iets te lang, mond zonder tanden en je handen: de dunne, zachte huid over lange, dunne vingers. Schijnbaar niet veel meer dan botten, huid en donkere aderen net onder … Read more
I watch the old lady with her walker. She’s all in black, walking alongside a tall, older gentleman also all in black. They have something distinguished about them. They’re slowly walking towards me, the lady focused on her walking, the gentleman looking around as if everything is new to him. I push myself into the … Read more
ik hoop dat ze nog gaat, de oude vrouw als een kleine stoomtrein gestaag de berg op de gangen door van het verpleegtehuis enigszins ontspoord maar niet te stoppen zolang ze gaat en ik mag mee kijk ik door haar ogen tot alles buiten donker is de trein langzaam tot stilstand komt en ik de … Read more
de lucht lijkt lichter en sneeuw dwarrelt traag omhoog in het licht van lantaarns ik sluit mijn ogen uitgestrekt in bed gordijnen open in de lange nacht
De dag kwam langs en heeft alleen een roze lucht gelaten Elke keer dit moment de ondergaande zon achter de witte kerk de vogels stil enkel vage ruis van avondspits En morgen komt dat weet je al ook morgen weer
We stappen uit de taxi en hij wankelt een beetje. “Het is die kant op, dat is de kade,” zeg ik. Hij knikt en samen gaan we op zoek naar het restaurant waar we gereserveerd hebben. Ik hoop dat het dichtbij is. Wij zijn afgezet bij de brug van het Westergasterrein dat het dichtst bij … Read more