een beetje Naomi
Op de Jan Eef stap ik in bus 18 richting Slotervaart. Het is druk op straat, auto’s staan dubbel geparkeerd en degenen die er langs willen, staan in een lange file op de trambaan voor ons. De buschauffeur geeft gas, wijkt uit naar de trambaan naast ons en racet tot aan het Mercatorplein. Als we … Read more
De vrouw hangt in het raam op de eerste verdieping en kijkt met een vredige blik uit over de mensen die beneden langslopen. Ze lijkt begin zeventig en heeft haar kleurloos haar met speldjes in grote ringen opgestoken. Ik wacht terwijl de vriendin met wie ik door Haarlem loop een foto maakt van een deur. … Read more
Het is niet zo vroeg dat het nog winterdonker is, maar wel zo vroeg dat de zon maar net over de bomen van de Lijnbaansgracht schijnt. In volle vaart fiets ik de Bloemgracht op, vlieg net niet uit de bocht, en het voelt alsof de wind in mijn rug me lichter over de steentjes hobbelt. … Read more
De waarschuwing klinkt dat de brug opengaat en ik probeer nog snel langs twee gezellig keuvelende fietsers te glippen, maar strand toch achter het slome stel aan de verkeerde kant van de slagbomen. De zon schijnt en ik leun mezelf met fiets en al tegen de brugleuning zodat ik kan kijken. Het is één vrachtschip, … Read more
Ik open de deur en mijn twee katten komen recht op me af, luid miauwend, maar toch is het stil daarbinnen. De stilte van er twee weken niet zijn. Ik zet mijn koffertje en laptoptas op de grond in de hal en stap voorzichtig over mijn enthousiaste katten heen. Eerst een blik in de huiskamer, … Read more
het gas is uiten ik ben bij jouen alles is goed
De zon zakt momenteel achter de kerk. De kerk is wit, de lucht zilver, het laatste zonlicht oranjegoud. Het is het eind van een dag. De e-mails zijn opgehouden, het huis is stil en ik heb een glaasje wijn en zit op de bank. Ik kijk hoe de zon verdwijnt, hoe de duif landt en … Read more
De toerist loopt de winkel uit met haar aankopen. De verkoopdame in de Kiehls, 3e generatie Marokkaans vertelt ze later, kijkt me aan met grote ogen. “Toeristen denken nog steeds dat Nederland tolerant is. Dat is het allang niet meer!” Haar ABN evenaart dat van Fred Emmer. Ik glimlach en knik. De toerist had het … Read more
Ze neemt altijd de telefoon op als ‘Mevrouw R.’ en haar stem laat geen ruimte voor joviale begroetingen, zelfs niet nu ik haar al 8 jaar ken. Mij noemt ze Noemi, Noami of Neomi, maar nooit Naomi. Bovendien spreek ik haar alleen als ik met de belastingen bezig ben én is ze altijd ongenadig streng … Read more
Het was een landdag van de sportbond of de sdap, ze weet niet meer welke, en ze wilde niet alleen gaan dus vroeg ze haar moeder mee. Tegen twaalf uur werden kleden uitgespreid op de grond voor de lunch. Iedereen had zelf een beker meegenomen en wat te eten. De mensen naast hen haalden boterhammen … Read more