Het is ochtend, de kamer is schemerig en ik zit suf op de rand van mijn bed. Er staat iets ronds op de grond naast mijn pantoffels en ik heb geen idee wat het is. Het staat er anders nooit. Even denk ik ‘koektrommel’ en lach bij het idee, dan heb ik het opgepakt en blijkt het inderdaad mijn koektrommel. Toen ik gisteravond naar bed ging heb ik mezelf nog zo ingeprent dat ik dat ene biskwietje dat er in zat moest bewaren voor het ontbijt. Voorzichtig doe ik de trommel open, en ja hoor, het biskwietje is er nog.