Ik was jarig begin maart en om mezelf te trakteren ben ik een weekendje naar Engeland gegaan, naar Leicester om precies te zijn, om een toneelvoorstelling te zien. Niet iets wat ik vaak doe, weekendjes weg, toneelvoorstellingen zien, overnachten in een hotel, uiteten in mijn eentje. Ik was in mijn eentje, heb zelfs niet overwogen om iemand mee te nemen. Ik wilde de hele hotelkamer voor mezelf en de hele treinreis van London naar Leicester kunnen lezen. Het was heerlijk.
Het toneelstuk was ook heerlijk. Ik had het van te voren gelezen. Ik vind toneelstukken lezen soms leuker dan ze zien en Joe Orton’s stuk is hilarisch. Het raast in een enorm tempo van het ene zelfgecreëerde probleem naar het andere en overal wordt tegenaan getrapt. Je moet echt werken om bij te blijven.