Het verhaal van misschien
De deur viel in het slot en de cipier draaide met de sleutel het slot nog een slag verder om. Thomas ging zitten waar hij stond, op de grond net achter de deur, het was bijna alsof hij viel. Zijn dunne benen klapten dubbel en zijn vleesloze kont kwam met een klap op de stenen. De paar slierten grijs haar die over zijn kale plek heen gekamd waren, zakten opzij en zijn bril gleed naar het puntje van zijn neus waar hij net bleef hangen. Hij keek bewegingloos voor zich uit.