een beetje Naomi
We zijn de hele dag binnen gebleven en ik ben gaar, geen zin om te koken. Çalis heeft een bruisend centrum, hebben we op ons Dolmusavontuur geleerd, dus we struinen de beachboulevard af langs ‘hey lovely ladies, come in please’, ‘look at our prizes’, ‘next time maybe?’, ‘Why not?’. Alle eettenten zijn leeg, het is … Read more
Onze Manita ‘de hostess’, met wel drie badges waarop staat ‘follow the leader’, heeft het nog zo helder mogelijk uitgelegd: De Dolmusbusjes rijden op de heenweg naar Fethiye centrum een andere route dan terug. We moeten de eerste keer dus naar het buscentrum in het centrum gaan en daar op de terugweg ook weer instappen, … Read more
We hebben een ‘kennismakingsdag’ op maandag, waarbij we door Fethiye worden gereden als de decadente toeristen die we zijn, en wat hoogtepunten van Turkse cultuur voorgeschoteld krijgen: een Turkish Delight bakkertje, een leerwinkel, een goudatelier en een winkel met nep-merkkleding. De lunch was lekker. Een meisje dat samen met ons is aangekomen heeft zo’n heimwee … Read more
We zijn ’s avonds om 22.45 uur vertrokken en komen ’s ochtends om een uur of 5 plaatselijke tijd in het hotel aan. Dood- en doodmoe. We zijn zo moe, dat de hele dag zich als een soort slapstick voltrekt. Na een biertje, een zakje chips en een glas wodka, gaan we slapen. Inge op … Read more
Het is rust. Nederland Tjechië. 2 – 1. Eerste doelpunt al in de derde minuut. Ik zit te lezen achter mijn computer en de tv staat aan zonder geluid. Als ik gejuich hoor, kijk ik en kan ik het doelpunt meteen in de herhaling zien. Het is niet echt mijn ding, maar ik heb ook … Read more
en elk eiland dat je ooit bewoondestaat nu leegde vrienden die je niet wildezijn je achterna gereisdhet einde is in zichten dit zijn degenen die je bij je wiltze blijven