Dagschotel

De kat is hetzelfde, de kachel in het midden van het café is hetzelfde, de stoelen, tafels en het meisje dat ons bedient is hetzelfde en ze weet ook al dat ik tonic wil. Maar er is iets anders en ik zie het meteen als ik naar ons favoriete tafeltje loop. Diep achter de bar, … Read more

M. Vasalis – De krekels

DE KREKELS Ik lig met open ogen in het duister en de gordijnen aadmen op en neer, ik heb geen lichaam en geen zwaarte meer mijn geest is rustig en ik luister… (…) M. VASALIS Lees het hele gedicht hier: http://osdir.com/ml/culture.literature.dutch.coster/2008-06/msg00018.html En voor de grap nog een citaat van Edna St.Vincent Millay tegen M. Vasalis: … Read more

Hoe ouder jij, hoe jonger ik

Het is nu je zo oud bent geworden, zo oud, zo oud, dat het lijkt alsof je elke oude vrouw zou kunnen zijn. Ingevallen wangen, haren iets te lang, mond zonder tanden en je handen: de dunne, zachte huid over lange, dunne vingers. Schijnbaar niet veel meer dan botten, huid en donkere aderen net onder … Read more

Herons in Amsterdam

I watch the old lady with her walker. She’s all in black, walking alongside a tall, older gentleman also all in black. They have something distinguished about them. They’re slowly walking towards me, the lady focused on her walking, the gentleman looking around as if everything is new to him. I push myself into the … Read more

[ ]

ik hoop dat ze nog gaat, de oude vrouw als een kleine stoomtrein gestaag de berg op de gangen door van het verpleegtehuis enigszins ontspoord maar niet te stoppen zolang ze gaat en ik mag mee kijk ik door haar ogen tot alles buiten donker is de trein langzaam tot stilstand komt en ik de … Read more

[ ]

De grijze dag zit vast. Het is een kort moment van rijden door de stad met bellende fietsers die onverwacht uit auto’s stappen en je wijkt uit en mist maar net de trage oude vrouw of de man met uitslaand been maar niet de geruite broek de rolator met roos de vrouw die met gebogen … Read more

[ ]

de lucht lijkt lichter en sneeuw dwarrelt traag omhoog in het licht van lantaarns ik sluit mijn ogen uitgestrekt in bed gordijnen open in de lange nacht

[ ]

De dag kwam langs en heeft alleen een roze lucht gelaten Elke keer dit moment de ondergaande zon achter de witte kerk de vogels stil enkel vage ruis van avondspits En morgen komt dat weet je al ook morgen weer