“I just want someone to hear what I have to say. And maybe if I talk long enough, it’ll make sense.”
Fahrenheit 451, Ray Bradbury
I love stories, late at nightin a warm and comfortable bed orwhile sitting in my window with the sun on my face. I don’t write in English very oftenbut occasionally I do.It’s an experience similar to looking at somethingthrough someone else’s eye.There are no words I can spit out withoutsecond thought, no conventions to build …
Ik droom dat ik mijn vader zie
het hele huis heeft hij nieuw ingericht
het is iets verplaatst, maar wel nog
om de hoek bij de kroeg
Filmstrips
laag over laag
Herinneringen
als filmstrips
verschillende lagen
over elkaar
Soms mis je mensen erger;
jou altijd het meest
als je naast me zit
Vandaag step ik in de buurt rond. Ik vond het vorige keer toch niet zo leuk om te verdwalen.
Maar vanmiddag ben ik blij. Mijn pet staat lekker schuin en mijn blitse step stept extra snel.
Razendsnel step ik door de straatjes achter de markt. Het zijn allemaal smalle straatjes met hoge huizen. Oude straten waar ze aan het werk zijn aan de weg en de huizen. Reuze interessant al die machines en de mensen die aan het werk zijn. Af en toe blijf ik even staan om te kijken wat ze doen.
Ik luister hoe de regen tegen de ruiten slaat. De wind huilt om de kerk waar ik aan het schuilen ben voor de storm. Het is zo koud hier, ik sta te rillen. Mijn step heb ik tegen een van de bankjes gezet, mijn kleren druipen en ik klappertand. Ik was door de stad aan het steppen in mijn eentje, helemaal naar het water toe om naar de rondvaartboten te kijken. Het zijn er zo veel en er waren zo veel mensen, heel mooi om te zien.
Hoi, ik ben Max, weet je nog? Vandaag loop ik op de markt. Eigenlijk verveel ik me. Het is zaterdag. Mam staat op de markt, mijn zusje is onder de kraam aan het spelen. En ik ben al uren op en heb niets te doen. Ik weet niet waar mijn vriendjes zijn, dus slenter ik maar wat rond. Het is druk. Overal om me heen hoor ik mensen praten, in de verte muziek, maar vooral het geroep van de marktkoopmannen.’Vis, vis, verse grote vis!’ Ik loop langs een kraam waar allemaal verse vissen liggen. Alle soorten en maten. Eventjes blijf ik kijken en denk aan de vis die mijn moeder wel eens bakt. Heerlijk sappig een beetje zout, meestal krijgen we er gebakken aardappeltjes bij. Ik krijg er helemaal trek in, misschien dat ik straks wel aan mam vraag of we vanavond vis eten. Mmm, lekker!
Ik ben Max, ik heb altijd een stoere pet op en mijn blitse step bij me. Meestal speel ik op straat, want dat vind ik het leukst. Lekker spelen, soms kattenkwaad uithalen en soms met andere kinderen knikkeren of voetballen. Soms doen we stepwedstrijdjes en meestal win ik, ik ben hartstikke goed in steppen, ik ben de snelste.
zullen we samen uit het raam springen
een raam op de tweede verdieping van een mooi landhuis
en dan helemaal verkrampt springen
zodat je toch van alles breekt
met onze handen naar beneden verkrampt springen
zodat we nooit meer kunnen schrijven
of typen