het zijn de haren die wapperen in de wind
het is de wind die waait door de dag
het is de dag die door mijn vingers sijpelt
als het sijpelen van het water uit mijn plafond
het is het plafond dat naar beneden stort
als ik thuis kom
zachtjes sluit ik de deur
stof ik mijn schouders
open ik de ramen
loop ik door de brokken plafondplaat
naar de keuken
ik spoel een glaasje om
drink een beetje
buiten roept iemand
klint een fietsbel
ritselen de blaadjes
binnen kraakt nog wat
drupt het water
wapperen mijn haren
© Naomi Blindeman, 25 februari 2006