een beetje Naomi
Ik open de deur en mijn twee katten komen recht op me af, luid miauwend, maar toch is het stil daarbinnen. De stilte van er twee weken niet zijn. Ik zet mijn koffertje en laptoptas op de grond in de hal en stap voorzichtig over mijn enthousiaste katten heen. Eerst een blik in de huiskamer, … Read more
De zon zakt momenteel achter de kerk. De kerk is wit, de lucht zilver, het laatste zonlicht oranjegoud. Het is het eind van een dag. De e-mails zijn opgehouden, het huis is stil en ik heb een glaasje wijn en zit op de bank. Ik kijk hoe de zon verdwijnt, hoe de duif landt en … Read more
De toerist loopt de winkel uit met haar aankopen. De verkoopdame in de Kiehls, 3e generatie Marokkaans vertelt ze later, kijkt me aan met grote ogen. “Toeristen denken nog steeds dat Nederland tolerant is. Dat is het allang niet meer!” Haar ABN evenaart dat van Fred Emmer. Ik glimlach en knik. De toerist had het … Read more
Ze neemt altijd de telefoon op als ‘Mevrouw R.’ en haar stem laat geen ruimte voor joviale begroetingen, zelfs niet nu ik haar al 8 jaar ken. Mij noemt ze Noemi, Noami of Neomi, maar nooit Naomi. Bovendien spreek ik haar alleen als ik met de belastingen bezig ben én is ze altijd ongenadig streng … Read more
Ik loop met de verkeerde schoenen aan en mijn fiets aan de hand naar huis. De containers die ik net gekocht heb, houd ik met mijn arm op de bagagedrager gedrukt. Het bloed staat in mijn schoenen en mijn arm valt er bijna af als ik een klein hoopje hommels passeer. Ik rust mijn fiets … Read more
Het was een landdag van de sportbond of de sdap, ze weet niet meer welke, en ze wilde niet alleen gaan dus vroeg ze haar moeder mee. Tegen twaalf uur werden kleden uitgespreid op de grond voor de lunch. Iedereen had zelf een beker meegenomen en wat te eten. De mensen naast hen haalden boterhammen … Read more
Maya Agmon Ben David, ik draag jouw jurk, het is Kerst en een bedoeïenjurk, zwart met opgenaaide spiegeltjes en zilverdraad, is het meest geschikte wat ik kan vinden. Bovendien kan ik veel verbergen tussen de plooien, maskeren met het gezwier van de rok en deflecteren met de spiegeltjes op mijn borst. Eindelijk heb ik er … Read more
Dit is mijn derde dag binnen. Ik ben wel buiten geweest voor boodschappen (de spruitjes kosten deze week slechts € 0,50), maar verder werk ik, alleen, achter mijn computer. Ik spreek niemand. Een vriendin e-mailt mij, ik antwoord, meestal vertel ik iets interessants uit de afgelopen dagen, maar nu heb ik niets. Ik staar naar … Read more
In de 2e handsboekwinkel stuit ik eerst op een biografie van Willy Alberti uit circa ’62 en vervolgens op een stapel kranten van rond WOII. Ik kan ze niet weerstaan en kniel naast de stoel waarop ze liggen. Eén voor één bekijk ik ze. ‘Studeert u geschiedenis?’ vraagt de oude man met wilde witte haren … Read more
Terwijl ik aan de telefoon ben en mijn aandacht er dus maar half bij is, schuif ik de rommel uit de onderste plank van het kastje opzij. De katten zitten er al zo lang voor, als er wat achter zit, kunnen ze er nu bij. Ik wil weer weglopen en de katten lekker laten jagen … Read more