Het gaat om lijnen, lange lijnen, die dikker en dunner worden, wat vloeien soms. Ze zijn gemaakt met inkt. De kat wil er mee spelen. Mauwt, tikt voorzichtig met zijn pootje tegen het lijntje. Niets gebeurt op het papier. In mij ontstaat een verlangen om ook zo met mijn pootje tegen het lijntje te tikken. Het is zacht en knuffelbaar, het lijntje, en rood.
Uiteindelijk zet ik er een roze vlak naast, maar ik laat ruimte tussen de lijn en het vlak, ik wil het vloeien niet kwijtraken. Het mooist zou het zijn als ze beiden vloeiden, naar elkaar, maar net niet raakten. Als twee lijfen die oneindig naar elkaar verlangen.
Discover more from Bijna elke dag
Subscribe to get the latest posts sent to your email.