Ik loop het Lucas Andreas uit en zie een vader zijn jonge kindje op de grond zetten. Ze is nog geen twee. ‘Ga maar rennen,’ zegt hij. ‘Wil je rennen?’
Het meisje rent waggelend over de lange opgang richting entree. ‘Ja,’ roept ze blij, ‘ja, ziekenhuis.’ Ze kijkt lachend naar haar vader.